tontotu, tontotze ( tontotutze). da/du ad. (TE). Atontar(se), atolondrar(se); volver(se) estúpido,-a/fatuo,-a . Tonto bihurtu. / "Volverse fatuo" (TE, 677). Salamancara juan zanetik tóntotu ein da, dana dakixala pentsaurik. / Maixo harengana juatia zan tóntotutzia. / Tóntotzia nahi al dozu horrekin burua bat einda?. / Harrokerixiak tóntotu hau. Ik. txotxolotu.  Tóntotu esaten da.