txatxara (xaxara). iz. (TE). Despreocupación, descuido. Txatxaria berana, dogun egualdixagaz hor zihar! / [Ardatz txikixak] Kontuz ez bazabiz errez apurtuko jatzuz; ze xaxara barik ibiltziarren takian-potian apurtu izan dira. / Hurrengo gabian be hor azaldu zan aurreko gabeko moduko orduren batian. Andriak diño: --Baiña, gizon, hori dok xaxaria. Auzuak zer esango juek? (Zirik 26). / Hori dok familixako gizonan xaxaria; astelehen guztietan bardin. (Zirik 93). / Hori da xaxaria..., hau ezta etxeko jiria..., hori al da ba etxeko gizonan ganoria ta errespetua. (Zirik 120).