zaunkaka (zaunketan) [zaunkaka]. adlag. (TE). Ladrando, dando ladridos. Zaunkak egitten. Gau ososuan zaunketan egon da txakurra. / Hara nun bere txakurra zaunkada batian hasten jakon. (Zirik 117). Ik. zaunka, zaunkaz.  Zaunketan baiño arruntaguak dira zaunka edo zaunkaka.