har. 1 . har. iz. (TE). Gusano. Hildakua harrak jaten dabe, nahiz errege eta nahiz eskeko izandakua (izan). Ik. txitxara. 2 . har. iz. (TE). Larva. Mitxeleta eder agertu baiño lehen, harra izan zan. Ik. zeruko katu, mitxeleta-gei. 3 . har. iz. (ETNO). Ciempiés. Ik. koko. 4 . har. iz. (ETNO). Oruga. 5 . har. iz. Remordimiento. Haginka daukat barruko harra. Ik. kezka, harra. harrak egin. zaio ad. (TE). Agusanarse; descomponerse. Zeozer usteldu, alperrik galdu (okeliakin erabiltzen da, normalian) (EEE). Hutsa denboran, harrak ein jakoz erosi dozun txarrikixari.