Eibar aldeko hiztegia
egur. 2 . egur. iz. (ETNO). Madera. Hau egur berdia dok eta ez jok balixo sutarako be. / Teillaturako edadeko egurra bihar juat. / Egur biribil bat ekarri bihar juat atxur kertena egitteko. / Hau dok egur biziosua!, zihero okertu dok. / Hau egurrau igar-igarra daok. / Hau egur zaharra dok, honekin ezin neikek ezer egin. Ik. zur. egur-abar. iz. (TE). Leña menuda; rama delgada, ramita. "Ramas delgadas del árbol de que se ha hecho leña" (TE, 306).
Egur-abarra batu basuan, txortak eiñ, kalera jatxi eta saldu, bizimoduari laguntzeko baserrittar askon zeregiña. egur-batze. iz. (TE). Recogida de leña. "El recoger la leña en el deshecho de los montes, lo mismo que espal-batzia, fue recurso de vida para muchos parados en los años críticos de 1920-30, generalizándose la voz como tópico común" (TE, 306).
Jornalik ez eta, zénbatek erabixen egur-batzia bizimodu letz... Ik. ezpal-batze. egur-karga (karga-egur). iz. (ETNO). Carga de madera que se lleva a cuestas. egurra egon. esap. (TE). Haber incidentes; haber jaleo. "Haber palos con motivo de cualquier apasionamiento" (TE, 307).
Egurra egon da gaur Untzagako Plazan. egurra landu. du ad. (ETNO). Tallar la madera; trabajar la madera. Zarautzen bajaukat egurra lantzen daben lagun bat, ha dok artistia ha!. Ik. burdiñia landu. egurra zehetu (egurra txikittu). du ad. (ETNO). Cortar / partir leña. egurrezko metro. iz. (ETNO). Metro de madera. Egurrez egindako eta batu egin leikian neurtzeko tresna. Arotzak erabiltzen dabena, esate baterako.
|