kirru. 1 . kirru. iz. (ETNO). Estopa. Hodeixen arteko junturetan, bata bestiari lotzeko torlojuakin egitten diranak, junturia estanko egitteko harixetan ezartzen dan materixal naturala. Tubuak lotzeko derrigor bihar jok kirrua, bestela tuerkia lotzen duan harixan urak urtetzen jok. Ik. karrapusta, hodeixa, tubo baltz, tubo galbanizau, ameluta. 2 . kirru (kerru, karru). iz. (ETNO). Hilo fino de lino, tela de lino. Kirruzko izararik ez zenduan zuek ezagutuko baiña guk bai. Ik. liño, ameluta.