beso. 1 . beso. iz. (TE). Brazo. Jaungoikuan besua, alde guztietara heltzen da. 2 . beso. iz. (ETNO). Sostén de vigas, puntal. Frontalak eutsi bihar daben kargia eusten laguntzeko, frontala eta zutabian artian ipintzen dan egurra. Ik. habe, tenteko, zuraje, frontal. besobakar. izond. (TE). Manco,-a. Irun pelotarixa, besobakarra ezagutu genduan Eibarren. Ik. besomotz. besomotz (besamotz ) [besamotz]. izond. (TE). Manco,-a. Gerria ezkerik, besomotza dago. Ik. besobakar.  Besamotz (JSM). besua hartu. Abusar, excederse. Hatza emon eta besua hartuta dabil larregikuetan. / Esr. Hatza emon eta besua hartu Ik. hatza emon eta besua hartu. besua hausi. du ad. (TE). Quebrarse, romperse un brazo. Pelotan ziharduala elixataixan, besua hausi dau eta Arnobatekuanera eruan dabe. besuetan hartu. du ad. (TE). Amadrinar; apadrinar. Aitta punteko edo ama punteko egin Auzoko andra-gizon gaztiak, ume bat besuetan hartzera urten dabe dotore-dotore. Ik. besuetako.