laka. 1 . laka. iz. (ETNO). Primera capa de los troncos, blanda. Egur guztia ez dok bardiña. Zati desbardiñak jakaz. Lehenengo, azalan azpixan, gizena datok, gizena edo lakia. Iguala dittuk. Gero, barrurago, gixarria; eta erdi-erdixan bihotza. Gizena biguna izaten dok, eta gixarria askoz gogorragua eta illunagua. 2 . laka. iz. (ETNO). Maquila; pago de la molienda. Errotarixari emoten jakon zatixa, hamarretik bat gehixenetan. Hari bost libra ixten jakon ez dakit zenbat kiloko. Zenbat kilo izango zan, ba, zorrue? Zorrue, ba, zorrue berrogei killo? Bost libra urun berai itxi. Lakie esaten jakon horri, lakie. Berak kentzen otsen, errotan. Ta haxe kendute enparaue gora. Ik. lakari, motura.