izond. | Eibarko euskara

buztandun. izond. (TE). Que tiene cola/rabo . Gure aurretikuak, oin dala milloi batzuk urte, buztandunak izan bihar izan ziran.

2 . estu. izond. (TE). Severo,-a, estricto,-a, riguroso,-a. Gizon estua, zintzua danetik.

ahul. izond. (TE). Débil, enclenque, esmirriado,-a. Ezin laike izan alde haundixagorik seme bategandik bestiagana: bata mardua, bestia ahula. Ik. makal, makalki. Holan diño TEk: "No es corriente en el léxico común de Eibar. Lo recuerda algún apodo" (TE, 194).

5 . huts. izond. (TE). Sólo,-a, neto,-a, puro,-a; total, de remate; desprovisto,-a (de). Graduatzailletzat hartu leike, osotasuna, ziherotasuna aitzen emoteko. Akademismu hutsa euskerian heriotzia izango litzake . (Zirik 7). / Mari Piparmin-ek (izena ondo ipiñi zetsen piparmin hutsa zalako) hara nun [...]. (Zirik 49). Ik. kakuts. Berba batzuen bigarren elementutzat erabiltzen da, "determinante en algunos toponímicos, en la significación de, todo, puro" (TE, 720): "Leputsa, Txarautsa, gaiñutsa..." (TE, 720).

mengel. izond. (TE). Tenue, de poco espesor o consistencia. Mehia, makala, maskala. Mengela urten detsa soiñeku horrek.

hazurtsu [hezurtsu]. izond. (TE). Huesoso,-a; huesudo,-a. Gaur ekarri dozun arraiña, hazurtsua dago. / Aurtengo txarrixa, hazurtsua eta gatxa gizentzen.

tunante. izond. (NA). Tunante, golfo,-a, parrandero,-a. Ha zan tunante bat, eta etxe guztia jan eban.

1 . eder (edar). izond. (TE). Hermoso,-a, bello,-a; guapo,-a. Bere itxuriagaittik bistiari erabat atsegiña, mira eittekua gertatzen jakona. Arpegixa ederra eta bihotza ederragua ondiokan.

2 . kardantxillo [kardantxilo]. izond. (TE). Hablador,-a, parlanchín,-ina. Ondo jarritako izena hiri, kardantxillua.

andrazale [andrezale]. izond. (TE). Mujeriego. Aberatsa baiña andrazalia, eta kiñu baten jan zittuan bere ondasunak. Ik. apo.

Aurkibidea

Babesleak

Saioaren hasiera