izond.
erreus. izond. (TE). Inservible, defectuoso,-a. Akasdun piezia, atzera botatako piezia, txartzat botatakua. "Erregetxian" armagiñen piezeri egitten jakuen kontroletik ei dator (ETNO).
Zuk batutako intxaurretatik, erdixak baiño gehixago erreusak ziran. / Asoliartzako P. zan gizon erreus baten billa, dinamitiak errementauko ete eban edo ez ikustera bialtzeko. / Erreusak txatarretara bota eta bakia; eurekin denporia galdu baiño besterik ez dok egitten. Anton. gauzadan. Ik. gauzaeztan. Gauza eta piezekin ez eze, personekin be erabiltzen da.
astuntsu. izond. (TE). Pesado,-a. Beruna beziñ astuntsua. Gitxi erabiltzen da; horren ordez astun edo pixutsu erabiltzen dira.
jarduntsu. izond. (TE). Hablador,-a . Berbatsua, berba larregi egitten dabena. / "Que habla demasiado" (TE, 683).
Ez da gizon txarra, baiña bai jarduntsua. / Beste jarduntsuak berriz be: Hi, [...] neri gero miñik ein barik. (Zirik 56).
/ Aizkolari harro ta jarduntsuak... (PM 10).
Ik. barriketalari, barriketatsu, berbatsu, jardunzale.
3 . zikin. izond. (TE). Sucio,-a, deshonesto,-a, obsceno,-a. Moralan aldetik garbixa ez dana, lizuna; mespretxuzko izenondo moduan sarri erabiltzen da.
Arpegira jaurtitzia merezi dau, diru zikiñori. / Aingira irristakor madarikatua! [...] Aingira zikin bat dala ta eztala, [...]. (Zirik 101).
/ [Nere senarrak] herriko edozeiñ itxusi, zazkar eta zikiñ nahixago dabela bere emazte garbixa baiño. (Ibilt 472).