izond.
horiska (horiskara) [horixka]. izond. (TE). Amarillento. Horirutz joten daben koloria. Uda-loren horiskia agiri zan muga guztietan.
titirri. izond. (JSM). Impaciente, inquieto,-a, nervioso,-a. Pazientzia bakua, epebakua, zazpikixa, urdurixa. Titirrixa danetik ezin geldi egon.
ezagun (ezaun). izond. (TE). Conocido,-a; famoso,-a, ilustre; sabido,-a, evidente. Ezagutzen dan pertsonia edo gauzia; jende askok ezagutzen dabena.
Alkate jauna nere ezaguna zan. / Zure lagun hori, gizon ezaguna. / Arpegi ezauneko bat. (Zirik 10).
/ Sartu orduko tope ein eban beste eibartar bikin eta antziñako ezaunak ziranez [...] (Zirik 21).
Anton. ezezagun.
ezagun izan (ezaun izan). da/du ad. (AS). Ser evidente, estar claro, saltar a la vista; verse, notarse, distinguirse. Berbetan ezagun dau harek nungua dan. / Ezagun da gaztia zarala. / Ezagun dau arpegixan zeiñen alabia dan. / Ezagun zan Maite Ameriketara bueltatuko zala, bere gurasuengana. / Bai zera! Ezaun dok nere andria eztozuena ezautzen. (Zirik 121).
gauzadan. izond. (ETNO). Pieza sin defectos, pieza buena, útil; capaz (persona), válida. Taillarrian: akats bariko piezia, balio dabena.
Personia: kapaza, gai dana.
Erreusa eta gauzaeztana ugari eta gauzadan piezia gitxi; holan ez dago kostua jaisterik. Anton. erreus, gauzaeztan. Ik. gauza izan.