izond.


mingelin. izond. (JSM). Quejicoso,-a; delicado,-a. Ik. hilleta-jotzaille, mika, mingel, pupera.


1 . estu. izond. (TE). Estrecho,-a. Onerako bidia, estua; txarrerakua, zabala.


pinttana. izond. (TE). Animal moteado, pinto. Normalian animalixekin esaten da, kolore bat baiño gehixago dakenegaittik. Arrautzia eitten daben bakotxian, kantuan urtetzen dau gure pintxanak. Ik. pinto.


2 . eder (edar). izond. (TE). Grande, hermoso-a; espléndido,-a, magnífico,-a. Oso ona, haundixa, aparta. Ganau ederra, Ibargaiñenian. / Etxe ederra Indianukua. / Liz-papel latza ta leuna daukaguz, eder-ederrak dira. (Zirik 115).  Nabarmentzeko, errepikauta be erabiltzen da: eder-ederra. Jatekuekin be erabili leike, gozo-gozua aitzen emoteko.


1 . bihartsu [behartsu]. izond. (TE). Necesitado, -a; pobre; indigente. Milla errial emon zittuan auzoko bihartsuendako. Ik. ezerezdako.


potolo [potolo]. izond. (TE). Gordo, regordete. Eskolako maixua izan arren, potolo-potolua dago. / Jostunak hartu dau bere kontu, Maria potolia liraintzia. / Laguntasun eske fraille potoluan alde. (Ibilt 462). Ik. sendo.  Potolo gizonezkuendako, eta potola andrazkuendako.


kakuts (kakutsa) [kaka huts]. izond. (TE). Inútil, poca cosa; tonto,-a; una mierda. Kaka hutsa. Persona onegixa hutsan hurrengua, gauzaeza, tontua dala esateko erabiltzen da. Esr. Onutsa onutsa, kakutsa. Ik. huts, onuts.


2 . astapiko. izond. (JSM). Burro,-a; zopenco,-a, torpe.


1 . ezjakin. izond. (TE). Ignorado,-a, desconocido,-a. Zer izango dan aurreran, gauza ezjakiña.


2 . berde. izond. (ETNO). Tiempo crudo, desapacible. Egualdi gogorra, oso txarra, hotz eta euritsua.