izond.


2 . latz. izond. Duro,-a, difícil; terrible. Gozua ez dana, gogorra; itzala. Bizimodu latza harek izan dabena. / Golpe latza hartu eban muturrez aurrera jausitta. Ik. baltz, itzal, gogor.


burugogor. izond. (TE). Obstinado,-a, terco,-a; duro,-a de mollera. Burugogorra! hormiakin tope einda be, ondiok harutz gurakua.. / Burugogorra?! astua baiño gehixago!. / Zer itxaropen izan neike nik zuregandik gauza gatxetan, haiñ errez baten [...] buru-gogor ukatzen destazunez? (Ibilt 485). Ik. beria-eitteko, temoso, treku, egoskor, setati, setatsu.


2 . eliztar (elixatar). izond. (TE). Devoto,-a. Erlijiñuari eta deboziñozko jarduneri benetan lotua dana. / "Frecuentador de devociones" (TE, 311). Egunero mezatara juaten zan eliztarra. / Dama bat, oso zintzua, garbixa eta eliztarra onena aiña. (Ibilt 462)


ahaztugarri. izond. (TE). Que hace olvidar. Ardaua, buruko miñ askon ahaztugarrixa.


3 . urrin [urrun]. izond. (TE). Lejano,-a, remoto,-a, alejado,-a, apartado,-a. Normalian lekuzko esanguria dauka, baiña figuradua be bai: konparaziño baterako, "senide urriñak" esaterakuan. Elorreta, basarri urriña negurako. / Senide hurrak ba tiuak eta baitta bigarren lehengusuak ero hirugarren, baiña; beste batzuk ba, zeu be bai, Azpiri zaralako, senide urriñak. / Jarraittu zetsan leiho urriñ bateraiñok. (Ibilt 476).


1 . mardo. izond. (TE). Bien parecido,-a, de buen aspecto; lozano,-a. Itxura onekua, mardula, ederra. Gure seme marduak dotore urten dau etxetik erromerixarako asmuan. / Etxian ebela neskame mardo eta itxura onekua. (Ibilt 470). Ik. mardul.


hasarregin [haserregin]. izond. (TE). Gruñón,-a, quisquilloso,-a; enfadadizo,-a, enojadizo,-a. Isasixan, Elbitza zaharra, gizon hasarregiña. / Bazabiz umiak hazten, euregaz afariketan, gizon haundixori gazten ume einda zeu jolasetan; zaran jaun hasarregiña zabizela lau oiñian, hiruretatik txikiña zaldun dozula gaiñian. (Ibilt 351). Ik. zittal.


zuhur. izond. (NA). Agarrado,-a, tacaño,-a, avaro,-a.


dotedun. izond. (TE). Que tiene dote; con dote. Dotedunan billa zan, eta halakoren baten topau eban bat bere zorigaiztorako.


1 . itzal. izond. (TE). Oscuro,-a, negro,-a. Illuna, baltza. Itzala dator Bizkai aldia, eta eurixa izango dogu berihala.
« first‹ aurrekoa…434445464748495051…hurrena ›last »