izond.
mendizale. izond. (TE). Montañero,-a, aficionado,-a al monte. Aittan ohitturetatik mendizalia izan naiz beti.
hausiki [hauskor]. izond. (TE). Frágil. Mundu honetako gauza guztiak hausikixak, ezer (ez dago) segururik. Hausiki berbia ez da erabiltzen; HBko hauskor hobe . TEk, batzuetan (ez beti), ezezko esaldixetan elipsixa egitten dau, ezer, iñoiz edo sekula esaldixan diranian
egiñarin (eiñariñ). izond. (AS). Poco hecho; medio hecho. Gitxi eginda (jatekua). Neri okelia eta arrautzak, eiñariñak gustatzen jataz.
amorrotsu. izond. (TE). Irascible, irritable; enfadadizo,-a, colérico,-a. Ernegauta jartzeko joeria daukana. / "Propenso a renegar o a entrar en ira" (TE, 135).
Amorrotsua, eta jokuan ein bihar, mundu guztiari barre eraitteko.
zehe [xehe]. izond. (TE). Menudo,-a; pequeño,-a, de corta edad; llano (pueblo); alevín de pez. Tamaiñoz txikixa; urte gitxiko personia, umia. (Fig.) maillaz edo garrantziz txikixa dana, apala. / "Lo menudo, lo incipiente, lo larvado" (TE, 734).
Jende zehiak, poz haundixa hartu eban. / Ur-azalian beti ezkal-zehia. / Ikatz zehia, irurixa. / [...] nahiz lege zorrotza, nasaixa sarri Haundixeri ta zehientzat kate motza. (Ibilt 114).
Arraiñen kasuan arrainkumieri esate jakue, esate baterako: amorrain-zehe, ezkaillu-zehe... (ETNO). / (Figuraduan) Xumeak, apalak. (AN).
motel. izond. (TE). Soso,-a, insípedo,-a; flojo,-a, lento,-a; apagado,-a, abatido,-a; pálida (luz); poco viva, que no bota (pelota). Bizittasuna edo indarra falta jakona; geldua, azkarra ez dena; gatzbakua.
Berakatz-salda hau motela dago. / Gaur argixak motelak dagoz. / Burua argi ta hankak motel. (Zirik 117).
Ik. gazi.
2 . iñausi [inausi]. izond. (TE). Podado, desmochado. Iñausittakua, iñausixa.
Zugazti iñausixetan ez da ernetzen perretxikurik. Ik. iñausittako.