izond.


ernekatx. izond. (ETNO). Planta enclenque, a la que le cuesta crecer.


1 . basto. izond. (TE). Bruto,-a, burro,-a; grosero,-a, ordinario,-a, soez. Fiña ez dana, arrunta, latza. Bastokerixak esaten dittuana, gizon bastua. Ik. bastoko.


4 . kerten (kirten) [kirten]. izond. (TE). Bruto,-a, torpe; estúpido,-a, majadero,-a, tonto,-a, inculto,-a . Kerten galanta zan, baiña dirua eiñ eban eta 'bedori' esaten zetsen herrixan. Ik. aza-kerten.


2 . sosiguz. izond. (TE). Lento,-a, pausado,-a, calmoso,-a. Irixak buztarrittuta bezela sosiguza. Ik. geldi.


koipatsu [koipetsu]. izond. (TE). Mantecoso,-a; sabroso,-a. Porrusalda koipatsua hartu dot eta biztu naiz, biziko onduen.


suertoso. izond. (UD). Afortunado, suertudo. Ik. potroso, suertetsu, txiriposo.


2 . galdu. izond. (TE). Perdido,-a; descarriado,-a. Gure ardi galdua hamen dator betiko moduan.


2 . baranda. izond. (NA). Golfo,-a, sinvergüenza, holgazán,-ana; irresponsable, botarate. Zentzu peioratibua dauka eta persona bihurri, lotsa gutxiko, burubako eta atrebiduegaittik esaten da; baitta golfo samarragaittik be. Oin sosegauta dago baiña gaztetan baranda majua izandakua da.


berbadun. izond. (TE). De palabra, cumplidor,-a. Berbaduna zanetik, soldautzatik etorri arte itxain zetsan. Ik. berbako.


2 . seguru. izond. (TE). Seguro,-a, diestro,-a, que no falla. Bihargin segurua eta azkarra.