makillatu, makillatze [makilatu]. 1 . makillatu, makillatze [makilatu]. da ad. (ETNO). Desarrollarse, florearse las plantas y verduras. Lur azpiko landareri kertena egittia (gero loratzeko): kipuliari, porruari... Hau da biharra!, porru guztiak makillatzera doiaz... / Porruei zilla urtetzen detse makillatzeko. Ik. zildu, aroldu, garatu. 2 . makillatu, makillatze [makilatu]. du ad. (EEE). Apalear, zurrar, golpear, sacudir. Esr. Alperrik Marixa makillatu, berez bihar dau. (Temosua ez dau makilliak beretik atarako)