1 . aztartu (aztertu), aztartze (aztartutze) [aztertu]. 1 . aztartu, aztartze ( aztartutze) [aztertu]. du ad. (TE). Sacudir, vapulear; remover. Aztartik alper hori! / Lurrari leztxe, noixian behiñ, danori komeni jaku aztartutzia. / Gaur dogu etxe guztia aztartzia, zer nun dagon jakitzeko. / Hor ibili don gau guztian jo ona ta jo hara: medikuok, abadiok eta gaiñerakuok aztartzen. (Zirik 27). Ik. astindu. 2 . aztartu, aztartze [aztertu]. du ad. (ETNO). Escarbar, remover la tierra [los animales]. Lurra harrotzia; gehixenetan hankekin aztartzen da (ganauak, astuak, oilluak...) baiña musturrakin edo adarrekin be bai, basurdak, ganauak, eta abar. Itxuria danez basurdak ibili dittuk ortuan aztarka gabian, lur guztia harrotuta dagok-eta. Ik. aztarka egin, adarka jardun, iñuska egin, mugia aztartu. 3 . aztartu (aztertu), aztartze [aztertu]. du ad. (NA). Investigar, estudiar, analizar. Zenbat aztartu doten hau nundik datorren proba asuntuau?! eta eziñ iñundik etara!