bake (pake). iz. (TE). Paz; sosiego; tranquilidad. Danak bakia ahotan, baiña gerria bihotzian. / Herri txikixetako bakian billa agertu da honuntz. / Pakia da munduan gauzarik ederrena. bakez. adlag. (TE). Pacíficamente. "Por medio de la paz" (TE, 212). Bakez irabazi eban danen borondatia. bakia hausi. esap. (TE). Romper la paz. Bakia hausten dabenak galduko dau gerria, gerrarik bada. bakiak egin [bakeak egin]. esap. (TE). Hacer las paces. "Poner término a una cuestión" (TE, 212). Fransesak eta alemanak, bakiak ein dittue. / Gaurkuagaittik, bakiak ein dittue andra-gizonok. bakian (baketan) [bakean]. adlag. (TE). En paz. Bakian bizi mundu guztiagaz, hor Herrixak bihar leukiena. / Zaittez bakian behinguagaittik! / Hantxe, nere liburuekin, bake-bakian bizi naiz nere baten. / Baketan agertzen naiz nere lekutxuan. / Gaua etorri zanian, ogeratu ziran baketan senar-emaztiok. ( Ibilt 467).  Bakian erabiltzen da baketan baiño gehixago. Indartzia nahi danian repetiduta erabili leike: bake-bakian. bakian egon. da ad. (TE). Estar en paz / tranquilo,-a; sosegarse. Ez zan bakian egon danok burrukan ipiñi arte.