txarto. adlag. (TE). Mal, malamente, de mala manera. Txarto be txarto, nausixeri ez entzutzia. / Ederto, hobeto, txarto. / Eta, emakumiok parkatu oin be zuek txarto laga biharra. Nik al dakit zergaittik, baiña beti andrak dozue kulpia. (Zirik 119). / Egixak izan arren, beste bixak ezin holakorik sinistu. Ta dinotse alkarri: --Hau gu baiño txartuago jakarrene. (Zirik 21). / Txarto pentsau eraitzeko. (Ibilt 480). txarto egin. du ad. (TE). Obrar mal, hacer daño. Txarto eiña beti pagatzen da, lehenago edo geruago. txarto jausi. da ad. (TE). Caer mal, sentar mal, disgustar. Txarto jausi da herrixan hainbeste gura eben alkatia kentzia. txarto-hazi. izond. (TE). Malcriado,-a, maleducado,-a, consentido,-a, mimado,-a. Txarto-hazittako umia, okerra; eta gizon izan deiñian, okerragua.