zoztu, zozte ( zoztutze). da ad. (TE). Secarse las plantas y verduras, achicarse, caer la hoja seca. Porruak, esate baterako, igartu, txatxartu (ETNO). / "Hacerse leñosas algunas plantas, como la col, la lechuga, el nabo, etc., al florecer" (TE, 744). Ortuko gauza samur guztieri etortzen jakue zoztutzia, lurrian larregi iraun eraiñ ezkero. / Porruak zoztu dira, azak be bai. / Porruak kokua dake eta zoztu egin dira. / Ataiko mahatsak, batak mastra edarra dauka baiña bestia zoztu ein da, umiak tira ein eta apurtu ein ebalako. Ik. zil, zotz.