zil. zilla © Jaione Isazelaia 1 . zil. iz. (TE). Ombligo; cordón umbilical. Zilletik amagaz bat einda jaixotzen gara. Ik. zilbot. 2 . zil. iz. (TE). Brote de flor; palo; palo que crece al desarrollarse las verduras. Zillak urtetzen dau edo soluan -porruei eta kipuleri...-, edo gordetako lekuan sasoia etorrittakuan, kipuleri eta berakatzeri esate baterako ("ernamuna" be esaten jako). Soluan ziltzen diranian, zilla barruan urtetzen jakuen ardatz moduko ziri gogorkotia da, eta hazten laga ezkeriok, zillan gaiñian buruak urtengo dau, hazixekin (ETNO). / "En frutos cosechados como la castaña, la cebolla, el ajo, etc., el tallo que se inicia por germinación; en otras plantas como la col, la lechuga, etc., la leñosidad que vienen a ser" (TE, 736). Kipuliari zilla ein jako, esegi ez gendualako. / Berakatzari zilla datorkixo. / Horrek kipulok, zildunak, sartu ortuan eta urtengo dabe. / Porruei zilla urtetzen detse makillatzeko. Ik. zoztu, kerten, makilla, txisten. 3 . zil. iz. (TE). Pene, verga. Ugaztunen zakilla. Irixan zilla, iri-zilla eitteko, kiribillau eta gero sikatu. 4 . zil. iz. (ETNO). Guía de granete. Granete-gida. Pieza edo alde bi lotzen dittuan ardatza. Taillarretako berbia da. Granetari zilla errez apurtzen jako. / Erdi-erdixan ipiñi zilla pieza honi. 5 . zil. iz. (NA). Eje de almiar. Hau metiau tontua geratu da... tontua gero! Zilla be motza eta.... Ik. ardatz. zilletik egin. esap. (EEE). Parir con cesárea. Bigarrena zilletik eiñ eban.