azao (azau). iz. (TE). Haz, manojo; gavilla. Garixakin edo beste edozein laborekin egitten dan txortia (ETNO). / "Por antonomasia, el [atado, ramillete] de paja, después de sacudido el trigo" (TE, 203). Gari ebaten diharduenak, azauak eitten dittue gero metan pillatzeko. Ik. hamabosteko, hamarreko, mutxurixo.