1 . jardun, jardute (jardutze, jarduntze). 1 . jardun, jardute (jardutze, jarduntze). da/du ad. (TE). Estar/andar haciendo algo ; ocuparse (en), emplearse (en). Jokatu egitten da, sintetikua dalako. Zeozer egitten egon edo ibili, zeozetan egon edo ibili. Hamar orduan eten barik jardun dau lanian. / Piontzan dihardu hamar orduko ekiñaldixan. / Peskan jardutzeko lizentzia bihok. (Zirik 14). / --[Perretxikuak] Hiltzekuak balitzozak ez hintzake oin nerekin berbetan jardungo. (Zirik 62). / "Andria lazko zepurik ez dagok" sarri jardutzen zetsan bere buruari. (Zirik 76). 2 . jardun, jardute (jardutze, jarduntze). du ad. (TE). Murmurar, chismorrear; criticar. Zentzu txarrian: barriketia erabili; jardunian, gaizki esaten ibili. Haren faltarik haundiña, jardun biharra. / Jarduntzia errezagua gauzak eittia baiño. jardun eta jardun. esap. (OEH). Actuar sin descanso; hablar sin cesar, sin descanso. [Bertso lanean] jardun ta jardun egiñagaittik, nik ezin diat ikasi. (Zirik 96).