karga. 1 . karga. iz. (TE). Carga de preocupciones y problemas. Larregikua gizajuak kargia. 2 . karga. iz. (TE). Carga atmosférica, mal tiempo, tiempo pesado y gris. Bizkaittik dator kargia eta eurixa izango dogu. 3 . karga. iz. (ETNO). Carga o cantidad o montón de material que se lleva a cuestas, a la espalda: forraje, género de la huerta, madera o leña. Takada baten norberak lepuan eruan leikian kargia: bedarra, egurra, ganajatekua... Harek egundoko markia egin juan burdiña troskua eruaten, baiña sekula karga bat lepuan hartu barik egin juan hori markiori, sekula karga bat hartu barik! / Oiñ iñor ez dago basarrixetan usauta karga-naborik eruaten, bedar-kargarik be ez, karga-egurrik be ez.... Ik. zama, besada.  Bakarrik edo materixalan izenakin batera erabiltzen da. Izena onduan daukanian materixal izena gehixenetan ondorik doia. 4 . karga. iz. (OEH). Carga de arma de fuego, material explosivo. Barrenetxen kanteran dinamita kargak sartu zittuen. (Zirik 78). karga-bedar (bedar-karga). iz. (ETNO). Cantidad de hierba que se lleva en la espalda. Oiñ iñor ez dago basarrixetan usauta karga-naborik eruaten, karga-bedarrik be ez, karga-egurrik be ez... eta lehen kargatan asko egitten zan. karga-jasotzaille [karga-jasotzaile]. iz. (TE). Levantador,-a de pesos. "Profesional de este deporte" (TE, 480). Itziarren zan karga-jasotzaille entzuna. Ik. harri-jasotzaille. karga-jasotze. iz. (TE). Levantamiento de peso. "Gaur egunian harrixa jasotzen da gehixenbat, baiña lehen ingudiak, zorruak... be jasotzen ziran" (ETNO). / "Competencia de levantamiento de peso" (TE, 480). Karga-jasotze berua ei da domekan Deban. Ik. harri-jasotze. kargabar. iz. (TE). Carga de leña, haz de leña. Kargabarrak, labarako su-geixa. kargata. iz. (ETNO). Trabajo de llevar cargas a la espalda. Lehen basarrixetan gehixago usatzen zan kargatia; oiñ iñok ez dau egitten. Ik. bedarrondota, egurreta, lurreta.