izond.
txikin (txikixen) [txikien]. izond. (TE). El / la menor, el/la más pequeño,-a. Gehixentasun markia dauka. / "Superlativo irregular de pequeño, el menor" (TE, 690).
Txikiñak be, beretako laiñ irabazten dau. Mugatuan: txíkiña (txíkixena).
lohigabe. izond. (TE). Inmaculado,-a; sin mancha. Lohirik bakua, orbanik bakua. Bere jatorrixa zan lohigabia. / Nere ondra lohigabia lagatzen dorala gaizki gura destenen miñian! (Ibilt 487).
gorbi. izond. (TE). Orondo,-a. "De buen año" (TE, 410).
Gizon gorbixa dago, eitten daben lan guztiagaz. Ez da erabiltzen.
majadero,-a. izond. (NA). Majadero,-a, estúpido,-a, zopenco,-a. Ha da majadero zaharra! / Majadero potrozorrixa! edarra ein justenan!.
gorrototsu (gorrotutsu). izond. (TE). Rencoroso,-a, que está lleno de odio. Gorrotutsua, bere zorigaiztorako. Ik. zapotsu.
bikoti. izond. (TE). Doble, de dos secciones. Hurrak, bakarrak baiño sarrixago bikotixak etortzen dira. / Ein dogun etxetxua, bikotixa: bata Arrate, bestia Akondia. / Etxe hau bikotixa da, eta bikixa eiñ eben famelixa bi ziralako. / Hiru zuza topau najittuan, edarrak, bat bikotixa gaiñera. Ik. bikotx. TEk bitoki jasota dakarren arren, gure lekukuendako ezezaguna; hiztegixetan be ez da agertzen. Biharbada bikoti-ren metatesia. Azken hori jasota dauke AZk eta JMEk, esangura berakin (ikusi adibidia). JMEk ohar hau dakar: Hitz ia galdua.