izond.


2 . luma. izond. (NA). Blandengue. Gizona lumia ha! Andria aurrian, eta bestia, lumia, atzian... segika, gustua eitten.


blanko. izond. (TE). Perezoso,-a; vago,-a. "Erderismo vernacular para calificar al perezoso" (TE, 272). Harro dotoria, baiña blanko bizi guztian.  Euskeraz jarduterakuan erderakadia da; baiña erderaz be vago = blanco esatekotan, euskerakadia litzake, euskeraz zurixa esaten dalako.


6 . koskor. izond. (TE). Pequeño,-a, menudo,-a. Gure mutil koskorrak, zuen neska koskorrakin afariketan dihardu. / Harri-koskor baten trabau zan. Ik. harri-koskor.


gorrotogarri (gorrotugarri) [gorrotagarri]. izond. (TE). Odioso,-a, abominable, aborrecible. Ezer bada munduan, guzurra bai gorrotugarrixa.


nanara. izond. (NA). Lela, atontada; isustancial. Andrazkuei esaten jakue. Ha nanara bat da.
nanaratuta egon. esap. (NA). Estar alelada, estar atontada; estar en otra onda. Ganora barik egon, ibili. Jaiki naizenetik nanaratuta nabiñ neska!  Andrazkuen esakeria da. Nanaratuta ibili be esaten da.


burrundaratsu. izond. (TE). Vibrador,-a, zumbador-a. Txitxarria, ez nausiña kokuen artian, baiña bai burrundaratsuena.


3 . bete. izond. (TE). Lleno,-a. Etxe aurreko intxaur-arbolia betia dago. / Tabernia bete jente ta kriarak gelditu barik abasto emon eziñik. (Zirik 70).


ahalegintzaille. izond. (TE). Voluntarioso,-a, esforzado,-a. Ahalegina egitten duena. Mutill urrixa baiña ahalegintzaillia.


urdinska [urdinxka]. izond. (TE). Azulado,-a, azulino,-a. Urdiñerutz joten daben koloria. Begi urdiñskak dittu, ule argixakin.


mamintsu [mamitsu]. izond. (TE). De mucha miga; pulposo,-a. Mamiñ asko daukana. Arraguetakuak eitten eban ogixa, mamintsua.