izond.
arabar (arabatar). izond. (TE). Alavés. Samaniego, hainbeste friztiren kontu polit bersuetan jarrittako jakintsua, arabarra zan. / Gure ama arabatarra zan, bere aitta Herniokua izan arren.
zirrilari. izond. (TE). Que mete mano, que hace tocamientos. Zirri egitten zalia. / "Aficionado a los zirris" (TE, 739). Bazan gure aldietako haundiki bat, zirrilari famia eukana.
irutxurlari [iruzurlari]. izond. (TE). Traidor,-a; tonguista ; impostor,-a, tramposo,-a. Irutxur egitten dabena, tranposua.
Aurretik zarata gehixen erebixana, gero irutxurlari agertu zan. / Holako eta holako pelotari, bixak onak, baiña irutxurlarixak. / Aritxalarixa, arriolarixa, irutxurlarixa, jokolarixa, harrilarixa. / Bildur eban [...] beste ederren bategana irutxurlari alde eiñgo zetsalako. (Ibilt 486).
ernegatzaille [ernegatzaile]. izond. (TE). Fastidioso,-a; molesto,-a. Zeregiñ ernegatzaillia zuk oiñ aindu destazuna.
gonazale. izond. (TE). Mujeriego, faldero, que le gustan las mujeres. Alde batera laga ezkero, nagia zala, jokolarixa eta gonazalia, ostian ona eta maittia zan nere senarra.
asegarri. izond. (TE). Que sacia, que llena, que satisface. "Con referencia a alimentos, contentoso, que satisface" (TE, 177). Esnia eta morokilla, janari asegarrixa.