izond.


harroputz. izond. (TE). Presumido,-a; fanfarrón,-ona, arrogante, soberbio,-a. Harrua, haundiustetsua (irain-berbia). Harroputza zanetik, bere aldeko haixia amaittu zanian, beherutz etorri eta basatan jausi zan. Ik. harroti, harro, harroskillo, harroxko.


zatarkotxo. izond. (NA). Feúcho,-a. Ume bat zatarkotxua jaixo jakue, baiña oso majua.


diruzale. izond. (TE). Codicioso,-a; avaricioso,-a. Diruzalia, lapurretara bihurtzeraiñok. Ik. harrapatzaille.


2 . ibilgona (ibilli-gona). izond. (TE). Trotacalles, callejera. Zentzu figurauan beti kalian ibiltzen dan andria esan gura dau. / "Falda (...) con que se caracteriza a la trota-calles" (TE, 419). Etxeratu ezindako ibilgona gangar bat einda dago.


amazulo. izond. (TE). Enmadrado,-a, muy apegado,-a a la madre. Amazulo bat da ume hori, eta ez da ezertarako gauza izango.


zarpaillo [zarpail]. izond. (TE). Andrajoso,-a, harapiento,-a. Gizon zarpaillua agertu da. Ik. zarrastrajo.


miragarri. izond. (TE). Admirable, asombroso,-a, maravilloso,-a, prodigioso,-a. Arrateko kurutzetik agiri dira zer-ikusi miragarrixak. Ik. harrigarri, ikaragarri.


igeskor (igesikor) [iheskor]. izond. (TE). Huidizo,-a, escurridizo,-a; fugaz, efímero,-a. Errez iges egitten dabena. Aingiria lexkotxe igeskorra. / Hortarako ahalegiñetan zan, zela edo ala barriketan jarri gurarik
maitte igesikorragaz. (Ibilt 476). / Gehixenetan Zaldun igeskorra mahaiko izaten zalako. (Ibilt 478). / Denbora igesikorrak. (PM 172).


2 . astaburu. izond. (NA). Tonto,-a, zopenco,-a, torpe. Hau tontuau, ero astaburuau! ez da etorri reunixora! Ik. astako, astakerten.


1 . egoki. izond. (TE). Conveniente, adecuado,-a; apropiado,-a, procedente, oportuno,-a. Hauxe dogu toki egokixa etxe barrixa eitteko. Ik. aukerako.
« first‹ aurrekoa…798081828384858687…hurrena ›last »