hor. 1 . hor. adlag. (TE). Ahí, en ese lugar. Balixo erakuslia daukan adberbixo kategorixako formia da, 2. gradukua, inesibuan. Hor dator herrenka zuen ardi galdua. / Ni naiz hamengua, zu zara horkua, eta ona izango da bakotxa bere aldetik ibiltzia. / Hortik, euzki-aldetik dator argittasuna. Ik. haor, hara hor.  Beste leku-denborazko markak be hartu leikez: hortik ablatibua; horko / horgo leku-denborazko genitibua... 2 . hor. interj. (TE). ¡Ahí está!, ¡mira!, he ahí. Hor!, zure ibilleren ondoria! / Hor! nun dozun zeure gaiztokerixen ondoria! / Betiko zalakuan, eta hor!, ein dittu azkenak. Ik. haor ba, haor, hara, hor ba.  Adizkirik barik erabili leike; edo adizkixan aurretik juan leike zuzenian (hor dator! esaterako), edo galdetzaillia dabela (hor nun datorren, esate baterako). hor ba. interj. (EEE). ¡Ahí está pues!, he ahí. Hor ba, hor ba! gero honek tabernarixok ardauari urik ez detsela eitten esango juek! (Zirik 43). / Hor ba, hor ba, nora heldu garan azkenian. (Zirik 41). Ik. haor ba, haor, hor. hor nola. adlag. (OEH). He ahí cómo. Hor nola librau zan etxia, [...] sorginkerixetatik. (Ibilt 468). hor nun [hor non]. adlag.-esap. (OEH). He ahí. Hor nun hasi zan gure Pernando egarrixaren egarriz itturrixak ez-eze errekak be agortu biharrian. (Zirik 18). / Hor nun dozun zeure gaiztokerixen ondoria! hor-hemen. esap. (JSM). Ahi y aquí, por aquí y por ahí.